Chrząszcz gnojowy
Chrząszcz gnojowy jest porządkowcem natury, ponieważ jego pożywieniem jest zwykły obornik, a także ludzkie odchody.
Długość ciała chrząszcza gnojowego nie przekracza 27 mm, kolor jest czarnoniebieski, dolna część ciała jest niebieska lub
fioletowy, sam korpus ma budowę owalną, silnie wypukłą u góry. Chrząszcze gnojowe wspólnie (samiec i samica) kopią dół do rozmnażania potomstwa, w którym składają swoje „bogactwo”, następnie samica składa jajo, z którego wykluwa się larwa, która po zimowaniu żeruje również na odchodach starannie przechowywanych przez rodziców , na wiosnę zamienia się w poczwarkę, z której zamienia się w chrząszcza. Każdy, kto spędzał wakacje nad zbiornikiem Kapchagai, prawdopodobnie spotkał takiego chrząszcza. Ciekawie jest je obserwować, ponieważ chrząszcz ciągnie swoją kulę, która może przekroczyć jego wagę 90 razy; chrząszcz gnojowy uważany jest za najsilniejszego owada na świecie. Czasami z pomocą przychodzą mu bliscy i wtedy wspólnie toczą piłkę; zdarza się, że silniejszy chrząszcz po prostu odbiera piłkę słabszemu. Co dziwne, chrząszcze odnajdują odchody po zapachu; mają zmysł węchu zlokalizowany w ich czułkach. Ciekawostką jest to, że na końcu
W XIX wieku w faunie Australii prawie wybuchła katastrofa ekologiczna z powodu braku w faunie chrząszczy gnojowych.
Zło, jak bukmacherzy, jak giełdy kryptowalut, jak narkotyki, jak szybkie pieniądze. Oczywiście to wszystko jest złe i...