Jaka jest populacja Kazachstanu?

 Kazachstan położony jest w centrum Eurazji, która w większości należy do Azji, a mniejsza część do Europy, pomiędzy Morzem Kaspijskim, regionem Dolnej Wołgi, Uralem, Syberią, Chinami i Azją Środkową. Pod względem zajmowanej powierzchni zajmuje 9. miejsce na świecie i drugie wśród krajów WNP. Republika Kazachstanu jest wielonarodowa; ponad siedemnaście milionów ludzi, przedstawicieli ponad stu trzydziestu narodowości i narodowości, żyje w Kazachstanie jako jedna rodzina.

 Ostatni spis ludności Republiki Kazachstanu przeprowadzono w 2009 roku. Jednym z najbardziej nieoczekiwanych rezultatów był spadek udziału ludności miejskiej z 56,3% do 54,0% i odpowiadający mu wzrost udziału ludności wiejskiej. Według danych spisowych ludność Kazachstanu w ujęciu procentowym wynosi: Kazachowie – 63,1%, Rosjanie – 23,7%, inne narodowości stanowiły 13,2%.

 W 1995 roku Konstytucja Kazachstanu uznała język kazachski za jedyny język państwowy, a język rosyjski uzyskał status języka komunikacji międzyetnicznej. Prawie cała ludność Kazachstanu, niezależnie od narodowości, w pewnym stopniu mówi po rosyjsku. W ostatnich latach popularny stał się język angielski i odradza się język kazachski. Mieszkańców Kazachstanu nazywa się zwykle zarówno „Kazachami”, jak i „Kazachstańczykami”.

Obecnie wiele krajów doświadcza procesu starzenia się, szczególnie w krajach zachodnich. W Kazachstanie ponad 1 milion 200 tysięcy przekroczyło 65 rok życia, co stanowi 7% populacji kraju. Według klasyfikacji Organizacji Narodów Zjednoczonych siedmioprocentowy próg klasyfikuje kraj jako starzejący się. Eksperci ONZ klasyfikują Kazachstan jako kraj o przyspieszonym tempie starzenia się. Eksperci ONZ uważają, że do 2050 r. liczba ludności Kazachstanu zmniejszy się, z czym statystycy Kazachstanu zasadniczo się nie zgadzają, według ich obliczeń i prognoz ludność Kazachstanu wzrośnie do 2050 r. i wyniesie około 23 mln.

Eksperci OBWE zauważają, że dzisiejsza sytuacja demograficzna w Kazachstanie i Turcji wygląda na jedną z najlepszych. W tych krajach jeden emeryt jest „karmiony” przez sześciu lub siedmiu młodych podatników. Jednak według prognoz do 2030 r. liczba „żywicieli rodziny” spadnie do trzech osób. Aby poprawić sytuację w kraju, proponuje się opcję odroczenia zbliżającej się „starości” – przyciągania zagranicznej siły roboczej.

Według ONZ do 2050 roku na świecie będzie więcej osób po 60. roku życia niż 15-latków.