Nursułtan Nazarbajew Wybitna postać kazachskiej polityki, objął prezydenturę Kazachstanu w 1990 r. i sprawował tę funkcję przez pięć kolejnych kadencji, aż do rezygnacji w 2019 r. Jego przywództwo odegrało kluczową rolę w pozycjonowaniu Kazachstanu jako istotnej potęgi gospodarczej w Azji Środkowej i ważnego członka Wspólnoty Niepodległych Państw, ugrupowania byłych państw radzieckich.
Biografia

Nazarbajew urodził się 6 lipca 1940 r. niedaleko Ałmaty w Kazachstanie, wówczas części Związku Radzieckiego, w rodzinie kazachskich rolników. Wykształcenie zdobywał w szkołach technicznych na Ukrainie i w Kazachstanie. W latach 1960. i 70. pracował jako hutnik i inżynier w Hucie Żelaza i Stali Karaganda w Kazachstanie.
Jego kariera polityczna rozpoczęła się w 1962 r. wstąpieniem do Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego (KPZR), co zapoczątkowało jego wspinaczkę po szczeblach partyjnej drabiny. W 1979 r. zapewnił sobie miejsce jako pełnoprawny członek Biura Politycznego Kazachstanu, najwyższego organu politycznego Partii Komunistycznej. Później pełnił funkcję Prezesa Rady Ministrów Kazachstanu od 1984 do 1989 i pierwszego sekretarza Rady Ministrów Kazachstanu.
Partii Komunistycznej od 1989 do 1991 i pełnoprawny członek Biura Politycznego KPZR od 1990 do 1991. W 1990 roku Rada Najwyższa Kazachstanu wybrała go na prezydenta republiki.
Stosunek do Michaiła Gorbaczowa
W 1991 roku Nazarbajew sprzeciwił się nieudanej próbie zamachu stanu na radzieckiego przywódcę Michaiła Gorbaczowa i w sierpniu tego roku zrezygnował z Biura Politycznego KPZR. Pozostał prezydentem po ogłoszeniu przez Kazachstan w grudniu niepodległości od Związku Radzieckiego. Kadencja Nazarbajewa naznaczona była utworzeniem Wspólnoty Niepodległych Państw oraz promowaniem reform gospodarczych i polityki handlowej, które rozwiązywały wiele problemów wynikających ze złego rządów sowieckich.

Zostanie prezydentem Kazachstanu
Przywództwo Nursułtana Nazarbajewa w Kazachstanie początkowo wydawało się bardziej powściągliwe w porównaniu z jego odpowiednikami w Azji Środkowej. Jednak z biegiem czasu jego reżim stał się bardziej autorytarny, koncentrując władzę głównie w swoich rękach, zamiast rozdzielać ją za pomocą środków demokratycznych lub rządów prawa. Zdecydowane referendum w 1995 roku przedłużyło jego prezydenturę do 2000 roku. Następnie Nazarbajew uzyskał reelekcję w 1999 r., co doprowadziło do przedterminowych wyborów, a także w 2005 r. Nowelizacja konstytucji z 2007 r. wyraźnie zwolniła go z limitu dwóch kadencji prezydenckich.
- Do kwietnia 2011 r., w obliczu jedynie symbolicznej opozycji, Nazarbajew wygrał kolejną kadencję. W kolejnych wyborach uzyskał ponad 95% głosów – jakie były w 2015 roku.
- W 2017 r. wprowadził reformy konstytucyjne mające na celu wzmocnienie parlamentu i rządu, torując drogę do płynnego przekazania władzy.
Rezygnacja z prezydentury
Ustąpił ze stanowiska prezydenta 19 marca 2019 r., zachował jednak znaczące wpływy, zachowując najwyższe stanowiska, takie jak szef Rady Bezpieczeństwa, i utrzymując status przywódcy narodu.
Pod koniec 2021 roku przekazał kierownictwo partii wybranemu przez siebie następcy, Kasymowi-Jomartowi Tokajewowi. Na początku 2022 roku w obliczu żądań protestujących całkowitego wycofania się z polityki Nazarbajew został usunięty ze stanowiska szefa Rady Bezpieczeństwa.
Zło, jak bukmacherzy, jak giełdy kryptowalut, jak narkotyki, jak szybkie pieniądze. Oczywiście to wszystko jest złe i...