Kazachska wieś

Wśród ludów Azji Środkowej i Kazachstanu, a także Baszkirii, aul pierwotnie oznaczał „osady mobilne”, które w zależności od pory roku przenosiły się z wypasu zimowego (kyshlau) na pastwiska letnie (zhailau). Słowo „aul” mogło oznaczać „dalszą rodzinę koczowniczą”, gdyż obóz składał się głównie z przedstawicieli jednego klanu. Aul może składać się z dwóch lub trzech jurt, a także setek jurt. Jurty, w których mieszkali Kazachowie, były bardzo praktyczne i wygodne dla koczowniczego trybu życia. Szybko zebrali się i zorganizowali w jedną rodzinę. Można go było łatwo transportować konno, a jego filcowe pokrycie było odporne na deszcz, wiatr i zimno. Otwór w szczycie kopuły służył zarówno do oświetlenia, jak i wentylacji. Dopiero na przełomie XIX i XX w. odnotowano kształtowanie się wsi jako stałego osadnictwa. Wśród ludów Azji Środkowej i Kazachstanu aul był wioską o chaotycznej budowie domów z gliny lub wypalanej cegły, z zagrodami dla bydła. Najczęściej aule lokowano w pobliżu rzek lub jezior. Aul środkowoazjatycki jest podobny do wioski lub wsi typu słowiańskiego.

Wieś kazachska z XIX wieku

Zakaz komentowania